...صدا کن مرا
صدای این روزهای دلم یا حسین است و بس...
نمی دانم این چه حس غریبی است در هر نوای یا حسین که می نشیند در دل آدمی،
فرو می رود در عمق جان،
ریشه می زند در تمام وجود.
انگار از ازل این نوا را در گوشَت خوانده اند تا هر وقت دلت گرفت،
تنگ شد،
آرام بگیری با هر نوایش...
یا حســــیــــــن...
نوشته شده در سه شنبه 89/9/23ساعت
2:38 عصر توسط ساجده کاف نظرات ( ) |
| Design By : Pichak |
About
ساجده کاف
وقتی راه رفتن آموختی، دویدن بیاموز. و دویدن که آموختی ، پرواز را. راه رفتن بیاموز، زیرا راه هایی که می روی جزیی از تو می شود و سرزمین هایی که می پیمایی بر مساحت تو اضافه می کند. دویدن بیاموز ، چون هر چیز را که بخواهی دور است و هر قدر که زودباشی، دیر. و پرواز را یاد بگیر نه برای اینکه از زمین جدا باشی، برای آن که به اندازه فاصله زمین تا آسمان گسترده شوی...
وقتی راه رفتن آموختی، دویدن بیاموز. و دویدن که آموختی ، پرواز را. راه رفتن بیاموز، زیرا راه هایی که می روی جزیی از تو می شود و سرزمین هایی که می پیمایی بر مساحت تو اضافه می کند. دویدن بیاموز ، چون هر چیز را که بخواهی دور است و هر قدر که زودباشی، دیر. و پرواز را یاد بگیر نه برای اینکه از زمین جدا باشی، برای آن که به اندازه فاصله زمین تا آسمان گسترده شوی...
